I przespała się z nim...

Kobieta zwiewna
Różana sukienka
Radość
Uniesienie
I promień na twarzy
Mowa srebrzysta
Usposobienie
Z ciężką walizką
Kolorowa tęcza
Ulotna jak marzenie
Które jest i znika
Z historią pełną sprzeczności
Tajemnica w kratę
Gdzieś łamie bariery
Nie łamiąc ich wcale

Nie ma duszy
Nie ma oczu
Nie ma serca
Które by jej nie chciało
Dotknąć
Utulić
Dla siebie

Laleczka...

Niedoskonała doskonałość
Nieperfekcyjna perfekcja

To ona
Nie kobieta
Lecz tło

Nie ogień
Lecz ciepło

Nigdy nie była
Purpurową Panią

Każda jej myśl
Jest dalekosiężna

Raz jeden jedyny
Żal wielki ją dopadł
I przespała się z nim
I powstała
Zrozumiała laleczka
Więcej niż by chciała