Klepsydra zbłąkania

Siejesz postrach

Klepsydro Zbłąkania

Gdzie czas jak piasek

Ucieka palcami

Wczoraj bosą stopą

Świat ucałował

Wzrastał 

Upadał

Marzeniami

Udrękami

Dziś nikt nie pamięta

Imienia miłości

Tych pól

Podskoków

Młodości

Radości

Dziś nikt nie pamięta...

Ciepła

Czułości

Pasji

Charakteru...

Przepadłeś w Szeolu

 już za życia

Przyjacielu...

***

Klepsydra Zbłąkania...

Jak wszystko

Ma swój kres

Śmierć w życie się obróci

 Popłynie morze łez

Głos Boga 

Usłyszą

Wnet

Wszyscy

moja Miłość największa ...

Tęsknię...

Otwierając księgę

Historię miłości

Dumy...

Młodości...

Namiętności...

Tęsknię...

Otwierając obrazy

Historię zmian czasu

Pór roku

Lat

Zapisanych na twarzy...

Tęsknię...

Choć już Cię nie ma

Jesteś wciąż blisko...

Pozostała mi miłość największa

Ona leczy wszystko...

""Gdy tych dwoje się połączy - duch wędrówkę swą zakończy""

Nie zapisanych słów 

- tysiące...

Nie wypowiedzianych

-  miliony...

...z powodu bojaźni serc naszych

- dusz prawej strony...

Bez pocałunku i przytulenia...

Bez pieczęci i przyzwolenia...

Trwamy w myślach przyrzeczeniu

z nadzieją Odrodzenia...

Lecz czy będzie nam dana

Lojalna życzliwość

życie i czułość...

Po wieczność ta - miłość ?!

Nasza doczesność

się bardzo splamiła...

Szacunek i czystość 

w grzech przerodziła...

Jak walczyć z czasem

z ironią losu...?

- z prawem nie można...

Więc walczyć z prawością i jej czystością...?

Walczyć z myślami, osobowością...?

Te dwa oblicza - na przekór sobie...

Po czasy Czasów...

Serca skradzione

lecz w Jedno złączone...

(2013)

Chroń mnie...

Bezradność mnie porwała

Serce opętała

Straszliwie poharatała ...

***

W końcu przejrzały me oczy

Potrzebowały mnóstwa łez...

Doceniam teraz więcej...

 Życia widzę prawdziwy sens...

W tęczowej próżni 

Szukam ukojenia...

Ty - wiesz dlaczego...

z powodu

Największego - Cierpienia...

Bo...

Bezradność mnie porwała

Serce opętała

Straszliwie poharatała ...

Śmiertelna choroba

Czystość mi zabrała...

Kto mnie teraz przytuli..?

Kto jak nie Ty...?

***

Z głębi duszy - dziś szlocham...

Kocham Cię

Kocham!

Znasz mnie na wskroś...

Jak długo jeszcze

Mam czekać na Twój głos...?

Proszę...

Błagam...

Weź me zbolałe serce 

w swoje ręce

Niech wszystko będzie

Po Twojemu

W uniżeniu

Tylko...

Chroń mnie...

Deszcz łez nas połączy...

Kropla...

- Kolejna...

Uśmiech i gorycz...

- W jednej filiżance...

Klepsydra czasu

- Zakazane spotkanie

Odmierza...

- Marzenia nad marzeniami

Goni...

To nie przygoda

Nie mrzonka...

Nie fikcja...

- Nie dla mnie...

- Tego co we mnie

nigdy nie zrozumiesz..

Musisz poczuć 

moje drżenie

mój strach 

ból

- Tego co w Tobie

nigdy nie zrozumiem...

Muszę poczuć

Twoje drżenie

Twój strach

ból

- To jest klucz...

***

Gdy pada deszcz nad nami

Splecionych rąk 

Modlitwa

- wiem że cierpisz

- wiem że płaczesz

Ty wiesz wszystko...

Deszcz łez nas połączy...

Samotności smak

Jest blady poranek... 

samotny...

 o świcie...

Samotna kawa... 

samotny tekst... 

samotny spacer...

samotne życie...

Bez pocałunku... 

bez uczuć ciepła... 

bez przytulenia... 

miłości piękna...

Bez doceniania, co ważne w życiu... 

Tęsknię za Tobą milcząc w ukryciu...

Gdzież to uczucie...?

Czyżby przelotnym było...?

... że w historii naszej tak się potoczyło...?

Oddaleni czasem... 

miejscem i myślami...

Mimo, że byśmy chcieli...

 nie jesteśmy ci sami...

***

Nie można być dobrym i żądać miłości... 

żądać przytulenia...

- nie tędy droga...

Zmuszaniem codziennym zadość uczyniam...

Swemu sumieniu gwoździe przybijam...

***

Choć wiem, że nie będzie tak jak było kiedyś...

Priorytet mam wielki

 i miłość ogromną...

Do tego co widzę nie oczyma

 lecz wiarą...

***

Kończy się dzień smakiem kawy poranku... 

Ten sam smak - samotny

od lat bez ustanku...

I chociaż możnaby się przyszłości bać...

Ja chcę w tym trwać

dla Ciebie trwać...

(2013)

Bezpieczna miłość

Uderzyła jak

Grom

Z jasnego nieba

Zaistniała 

Pomimo 

Braku chęci 

Nić wspaniała 

Pajęcza

Drżący głos 

Dłonie 

Umysłu zalążków

Potknięcia 

Wszystko 

Nęci 

Pomimo 

Braku chęci 

Miłość ...

Z przyjaźni 

Zrodzona

Przyjemna

Przytulna

Sprawdzona

Jej latynoski 

Podmuch

Zawirował

W świecie 

Niewidzialnym

Telepatycznym

Magnetycznym

Irracjonalnym

Nutkę dwojga

Schował 

Pocałował

Miłość ...

Z przyjaźni 

Zrodzona

Przyjemna

Przytulna

Sprawdzona

Złote uczucie...

Gdy życie 

Zmęczonym szalem

Otula 

A cisza

Krzyczy we wnętrzu 

Odezwij się ...

Proszę 

Ten jeden raz

Może ulżysz mi

Na sercu...

Jestem 

Jakbym nie istniała

Wciąż  

Pustka

Wciąż 

 Przepaść 

I ja

Wciąż 

Dla Ciebie

Niedoskonała 

Przytłacza mnie

Już od dawna ta 

Drętwa miłość

Z innego zostałam 

Kruszcu powołana 

Ty wiesz...

We mgle

Nasza przyszłość 

Żyje 

Rzeczywistość zatracam 

Szarość dnia 

Uśmiechem ozłacam

Przez łzę...

Przez Ciebie...

Wymyśliłam 

Złote uczucie

Zamilknę

Zastygnę

W nim

I od Ciebie

Się w końcu 

 odwrócę...

Płomienny

Zbudziłam Cię wieczorną porą

Gdy wszyscy jeszcze spali

Szczypałam

Zaczepiałam

Spać Ci nie dawałam

W ognia żar

Drewna dorzucałam

Aby było Ci jeszcze 

Cieplej

Jeszcze duszniej

Jeszcze i jeszcze...

Płomień większy

Wzniecałam...

...

Pod płaszczem

Pereł niebieskich

Szukałeś mnie

Uporczywie

W głowie

W myślach

Wszędzie...

Byle mnie dopaść

Dłonią gorącą

W pościeli swej...

Tam ciepła nie było...

To mrzonka

Okrutna

Parząca

Godziny rozdziera

Szloch serca

Płomienny

Zakazanym 

Doskwiera

Fantazja wzajemna

Cudowne wierzenie

Nadzieja 

Omamionych

Niespełnione - spełnienie

Śmiertelność w nas

Wskrzesza 

Zmusza do życia

Zaczynamy od nowa

W kręgu się obracać

Uczucia pięknie nazywać

Przyjaźnią

Miłością

Szczerością

I żale nad żalem...

I Ty...

Taki skołowany

Moim królem jesteś...

A ja królową

Jeśli tylko zechcesz...

 Będę...

Ostoją

Aleją Czasu 

Oazą  

Słowem

Wytchnieniem

Zacznijmy proszę

Od nowa

Nasz pierwszy raz...

Może się nam uda

Zły oszukać czas

...

W nocy tysiące przykrości

Ci sobą sprawiłam

Przepraszam że z tym lękiem

Cię dziś obudziłam

Karm mnie kochanie

Swym zapewnieniem

Moje

 Malinowe usta

Abym zawsze żyła

Jak kwiat 

w dłoni

Nigdy Ci nie uschła

Niebo płacze łzami

Potężnymi kroplami

Dziś i jutro

Chyba nie tylko nad nami...

Samotnej nocy kwiat

Samotnej nocy kwiat
W prezencie dostałam
Cały bukiet
Białych godzin
Których naprawdę
Nie chciałam

Przepraszam
Za siebie
Za swoje towarzystwo
Za sen
Za uśmiech
Za ból
Przepraszam

Przepraszam
Za wszystko

Gdybym mogła tylko
Jutro bym nie wstała
Z chęcią bym odeszła
Gdybym siłę miała

Może miłość
By odeszła ze mną
Gdzieś w zapomnienie
Choć przeczę sobie teraz
To byłoby marzeniem

Tak boli mnie dzisiaj
To co otrzymałam
Boli mnie życie
To że pokochałam


Samotnej nocy kwiat
W prezencie dostałam
Cały bukiet
Białych godzin
Których naprawdę
Nie chciałam

Przepraszam

Spacer o północy

Zapraszam Cię

Wyjątkowy chłopczyku

Wieczorem

W leśny gąszcz

Gdzie odbicie gwiazd

Jak dywan mirażu

Rozpościera nam drogę

W moje spokojne miejsce...

    

     

Chcę Ci pokazać

Nieznaną głębię

Dłoń przy dłoni

Wspólne powietrze...

Tam...

Przystań dla samotnych

Odrzuconych

Zranionych

Ludzi

Którzy spać nie mogą

Z bólem serca

Księżyc ich budzi

Idą marzeń drogą...

Zapraszam Cię

W tą samotną noc

Na spacer o północy

Jesteś moim niebem. Nie oszukujmy się...

Czasu już nie mierzę

Rzeczywistego...

Nie ma to sensu

Pór roku 

Odliczać 

Stojąc tylko w miejscu

Od tamtego 

Świadomego momentu

Tafli żaru...

Pierwszego uderzenia

Czaru cudownego

Dusz naszych

Olśnienia

Zdałam sobie sprawę

Gorzką i prawdziwą

Lęk budzącą

Nadzieję fałszywą...

Potrzebuję Cię

Potrzebuję bardzo

Twego zapewnienia...

Twego przytulenia...

Ty wiesz...

Wszystko...

    

- Najdroższy...

Wczoraj Cię nie widziałam...

Żałuję

Strasznie żałuję...

Dziś dostrzegam Twoje starania

Ocean wspomnień

Mi dałeś najpiękniejszy

Od samego rana

o mnie dbałeś

Pokarm do łóżka 

Najwyborniejszy

Przygotowywałeś

Sam o tym wiesz Perełko moja

Kochanie

Jesteś

Najdroższym

Najukochańszym

Na teraz

Na zawsze

W sercu swym

Twoje imię wyryłam

Solidnie

Jak na kamiennej tablicy

Chcę to niebo pamiętać

Wszędzie nosić ze sobą

Obok nadziei życia Twej

Chcę by i moje imię

Było dla Ciebie ozdobą

Zawierzyłam Ci

Zaufałam...

Każdą cząstką

Z wadami i zaletami

- Pokochałam.

Jesteś moim niebem

Nie oszukujmy się...

      

Czas zakochania

Spotkanie
Jest nasze
i...
Czas...
Zakochania
nadejdzie...


Ten Wiatr...

To Moment
Podwójny
Nów
Drgnięcia
Serca
Naiwnego
Lot w chmury
Duszy
Przejęcia

Pokrętne słowa
- Twoja
- Moja
Ucieczka
Celowa

Kołatanie...

Naszych
Rąk splątanie...

Zabawna
Absurdalna...
Niepewność
Wzajemności
Uczucia

Bezradności
Miłości


Rozpalone muśnięcia

Marzeń doczekanie

Naszego szczęścia
Zakłopotanie

Spojrzeń nieśmiałości

Ust
Pojednanie...



Spotkanie
Jest nasze
i...
Czas...
Zakochania
nadejdzie...

My

Choć dziś
Irracjonalnie
Spoglądasz na mnie
Każdy Twój wiersz
Czytam
Boga o Ciebie
Pytam

Zmieniłam Cię
Zmieniłeś mnie

Bardzo...

Dałeś mi
- Czas
Którego nie miałam
- Siebie
Dawałeś
i...
Odbierałeś...

Mimo to już
Nie gasnę...

Nie gasnę
Przeciwnie
- Kwitnę
Uniesiona...

Jakby tarczą
Cudownie
Chroniona


Mam
Odpowiedź
Już wiem
Dlaczego...

Z powodu
Charakteru
Prawdą
Scalonego...

Spójności
Zasadowości
Skały...

Chaosu
Tak bardzo
Znienawidzonego
 i...
Poznania...

Na wskroś
- Swego
- Twego
Nie nad - ludzkiego

Nie - banalni
Nie - powtarzalni
Nie - Idealni...


- My

Promyczek

Promyczek słońca
Mego
Wewnętrznego
Dotarł
Ogrzał
Serduszko Lubego!

Choć słońce
Daleko jest
Ociepla każdego...

Ogrzej Promyczku
Ogrzej Nadziejo
Ogrzej ukochanego
Mego Lubego!
On Ci radością
Moją miłością!

Promyczek słońca
Mego
Wewnętrznego
Dotarł
Ogrzał
też
Serce innego
Całkiem Obcego
Przypadkowego
- Nieznajomego...
Tam gdzie panuje
potężna zmarzlina
od wielu dni
zima i zima
topnieć zaczyna...
to coś pięknego!

I zazdrość Lubego!



To te dziewczynki
Te małe kruszynki
Wiarę
Nadzieję
Miłość
Na drogach ludzi
Wzniecają
Promyczki
w swych dłoniach
Mają
I na wolność
Wypuszczają


W historii tej
Nie ma nic
niestosownego
oprócz
Miłości
i...
Czystej
Zazdrości
o Nieznajomego
- Lubego mego!

Kocham Twój uśmiech

Kocham Twój
uśmiech...
Piękny
Przyjacielu
nieznajomy
Znajomy...

Głębię
imienia Twego...
Jedynego
Tak
niepowtarzalnego

Bardzo...
Sercem
uczciwego
Tylko dla mnie...
Z doświadczeń
życia
Mądrego

Kocham biel
koszuli
Zapach
ciała Twego
Tak bliskiego
Tak
odległego...

Kocham kolor
Oczu
oceanu rozmytego
coś przepięknego
Tak
niebiańskiego...

A najbardziej
z całych sił
Kocham
przymioty...
Jakże widzialne
Boskie
namacalne...

Ty wiesz...
że ta iskra
To coś
W Tobie...
Magnetycznego

Wytrawnego
królewskiego...


Może być
Gwiazda
Każda Twoja
one - lgną do tego


A ja...
szczerze
Kocham Twój uśmiech...

Zamilknąć

Zamilknąć w sobie
na zawsze...
Zamilknąć w bólu
Zamilknąć w radości
Zamilknąć w myślach
Zamilknąć w uczuciach
Zamilknąć w milczeniu...

Jak kamień
rzucony raz w wodę
w nieznanych szlakach
mrocznej głębiny
Rozmytej drogi
prawdziwego poznania

Zamilknąć w sobie
i słuchać...
Raz na zawsze słuchać
i tylko słuchać.




(pamiętny listopad 2013)

Zagrzmiało w niebie

( Dzieło moich rąk - kwiaty z liści )

Bądź

Tak po prostu

Moim 

Na zawsze

W sercu

I w myślach

Gdy idę

Gdy stoję

Potykam się

Patrzę

Wiem

Nie wrócisz już

Przepadło...

Zbyt bolesne drogi

Nasze kręte 

Mimo wszystko

...

Wierzę w jutro

W to czego nam brak

Sprawiedliwość zadziała

Losowi na wspak

...

Prosiłeś o dłoń

Ja dziś 

Cię utwierdzam

...

- Oddałam Ci siebie

Wbrew wszystkiemu

Wbrew wierze

Logicznemu myśleniu

...

I zagrzmiało

W niebie

-Tak mi źle

Bez Ciebie...

( Fot. prywatny Album )

Niedzielne popołudnie

Otulona
Nocną poświatą
Dotykiem
Zapewnień Twych
Leciutko...
Cichutko...
Budzisz mnie
Szeptem mądrości
Modlitwy...

Choć jeszcze
Wcześnie
Koszula - wyprasowana
Sukienka - uszykowana
Stopa przy stopie
Pośpiesznie...

Godzina nas łączy
Kolejna - rozdziela
Słowo
To samo
I myśl...

Ty się uśmiechniesz
Wspomnisz
I ja...
To niedzielne popołudnie

Zrobić wariata z całego świata

Wyposzczona ona

Nieokreślona bliżej

Kostka Rubika

Pułapka Ptasznika

Zachwiana psychika

Świadomie

Bądź nie

Jest

Znika

Maska zdrady

Celowej maskarady

Straszne sprawy

Wbija miecz

Dla zabawy

Chowa się

W myślach swych

Wybielona ona

Perfidnie króluje

I uda się jej

Zrobić wariata

Z całego świata

Nie ma nic

- Och!

Ty

Zadziornie

Uśmiechasz się

Do mnie

Śmiejesz się

W głos

Przepięknie

Przesłodko

Przeogromnie

Tylko ja umiem

Zgasić Cię

Pocałunkiem

Prawdy - Pokornie

Tylko Ty

Luby mój

Masz ten dar

Wzniecić 

W sercu żar

- Ty wiesz ...

Szukasz

Mnie

i ja...

Szukam...

- YHmm...

Czułam ...

Rozbawię Cię

Tym różem w tle

A w wazonie 

Kwiaty dla Ciebie

@@@

To byłoby złe
wiatru muśnięcie
Spoliczkowanie zamysłu
przez języka drgnięcie

Cisza jak powróz
pętlę swą zaciska
Odmierza w niej czas
by białą szatę odzyskać

I płynie woda
i przeminęła
I drzewa rosną
i już ich nie ma

Przeminie powróz
i zamysł zginie
A twarz rozświetli
trzeźwość spojrzenia


To byłoby złe
wiatru muśnięcie

Wracam do domu...

Jesienny mętlik mi dałeś...
Radość i płacz spójności 
Kolorowych liści życia migrenę
Złota i brązu zmienności...
Blask słońca 
Zegar historii
Łzy nadziei
Spalony most 
Drzewo z inicjałem miłości...
Jesienny mętlik mi dałeś...
Pudełko sumienia i prawości 

I to wszystko głośno woła 
- Uratuj mnie ! - 
I choć bardzo tego chcę
Nie umiem
Nie potrafię...

Zawsze do Ciebie wracam w rozterce
Gdy myśli plączą słowa i pęka mi serce 

Wracam do domu...

Błądzący ma prawo

Stopami po ziemi
Przeciągnąć leniwie
Rozwichrzyć się
Ospale
Nie dbając
Nic nie dając
I nic nie dostając
Ma prawo
Bez wyrzutów sumienia
Do zadowolenia
Zabawy
Spełnienia

...I chwila minęła
....I ...

Jeden uśmiech obcego
Bajkę jakąś sprawił
Białego dzikiego wilka
Utulił
Wywyższył
Ucałował
Coś zabrał
Coś dał

Potem go zostawił...

Dłoń człowieka
Raz zimna
Raz gorąca
Rozpostarła ranę
Odnowiła bliznę
Namacalną
Nieodwracalną

Pomimo zgrozy
W oczach żalu
Łez utrapienia
Smutku oczywistego
Cierpienia tłamszenia

Głodny wilk odszedł

Błądzący ma prawo...
Pomylić się
Natura matką

Idzie dokąd chce...

Kochany...

Nawet ten siny huczący wiatr
I bezsilności serce nieporadne
Nie odbierze mi tych pięknych lat
Gdy uczyłeś mnie kolana zginać
Ręce składać
Trzeźwo stąpać
Najdokładniej

Uczysz mnie jak żyć
Gdy żyć się nie chce
Uczysz mnie kimś być
Mieć swój cel i miejsce
Uczysz mnie mieć czas
Gdy nikt go już w świecie nie ma
I obserwować w zwolnionym tempie
Dzieło stworzenia

Uczysz kochać
Szanować
Rozumieć
Obracać śmierć w życie
Bezsens w nadzieję
Mrok w światło
I z wdzięcznością patrzę
Na Twą niezasłużoną życzliwość
Kochany...


Tato.

I przespała się z nim...

Kobieta zwiewna
Różana sukienka
Radość
Uniesienie
I promień na twarzy
Mowa srebrzysta
Usposobienie
Z ciężką walizką
Kolorowa tęcza
Ulotna jak marzenie
Które jest i znika
Z historią pełną sprzeczności
Tajemnica w kratę
Gdzieś łamie bariery
Nie łamiąc ich wcale

Nie ma duszy
Nie ma oczu
Nie ma serca
Które by jej nie chciało
Dotknąć
Utulić
Dla siebie

Laleczka...

Niedoskonała doskonałość
Nieperfekcyjna perfekcja

To ona
Nie kobieta
Lecz tło

Nie ogień
Lecz ciepło

Nigdy nie była
Purpurową Panią

Każda jej myśl
Jest dalekosiężna

Raz jeden jedyny
Żal wielki ją dopadł
I przespała się z nim
I powstała
Zrozumiała laleczka
Więcej niż by chciała