Serce Pana najmilszego...

Pamiętam

Twój uśmiech

Gdy Cię poznałam

Twarz tak złożoną

Ciepło dłoni

i Serce otwarte...

dla każdego...

-  wtedy jeszcze tak nie kochałam...

z daleka się Tobie przyglądałam

Jak owieczka 

szukająca ciepła

- z jednego do drugiego

miejsca na ziemi

wędrowałam...

Pod płaszczem pozorów

Czas wolno płynął...

Serca poznawanie

Jak fale morskie

wznosiły się

opadały

Uczucia prawdy

z trwogą do mnie

- docierały

 - truchlały

Myślałam - znam siebie

Lecz one zaskakiwały

i zaskakiwały

***

W głębi trzeźwość

Wiem...

Nie ma rzeczy

Ani ludzi

Ani nic

bardziej szlachetnego

Od Perły mojej

  Serca

Pana najmilszego

Mojego

To prawda

- Twojego

Kocham Cię...

 Perełce - Wierszyk